Débedas.

"Non sei xa se contigo ou sen ti. Porque cando non es ti, é o teu recordo, e o meu corazón, taconeando, que nunca quere ir amodo. E se é sen ti, os reloxos xóganme continuas malas pasadas, porque só ti es ti.

Morro contigo e sen ti, de igual xeito que un alcohólico ou un fumador con ou sen a súa droga.E o miocardio non volve nacer, non é eterno.

"Quérote", e suponse que non. E non sinto máis que dor, corazón. Porque as miñas catro cavidades cardiacas están ocupadas contigo, e ata iso de ser sanador vólvese menos atractivo se un non é quen de sanarse a si mesmo.
Só podo pedirte unha única cousa: bótame de menos, ó teu xeito.
Eu, que nunca pretendín nada, que nunca soñei máis aló do que significa pisar Broadway, puiden elevar uns centímetros os pés, e pese a todo, foi grazas a ti. Porque nunca quixen que se rompese o meu corazón, só que se tomase un "break".
Os 3 caracteres propios irán comigo sempre, con ou sen colesterol".